Rozpalony Piach

Jamaica

Pustynia, rozpalony piach, gorące promienie słońca, ciepłe podmuchy wiatru.
Lwy źle przystosowane, nie przeżyją tu długo...

Agresja

- Witaj, Kraju Ojczysty - uśmiechnęła się szyderczo. Miło było czuć gorący piach pod łapami, żar słońca na futerku... Znowu.

Jamaica

<Przyszł, gorący piach pażył jej łapy, nie miała siły, czy nawet odwagi aby pogłębić się za wydmy, zawróciła patrząc na lwicę> Nie mój klimat..<mruknęła> <Wyszła>

Agresja

Wędrowała chwilę pustynią napawając się martwą ciszą.

Agrayanelle

<Dreptała za nią cicho> <Rozglądała się uważnie> <W swoim krótkim życiu nie widziała jeszcze takiej pustki> <Co chwila spoglądała na lwicę, by się nie zgubić x]>

Agresja

Kątem oka wychwyciła jakiś ruch, jednak nie oglądała się póki był wystarczająco odległy i nie zbliżał się zbytnio. Lwica szła przed siebie, po jakimś czasie teren zaczął wyraźnie się obniżać i jej oczom ukazał się kanion. Słodkawy odór uderzył w nozdrza, a Agresja uśmiechnęła się do siebie. Zawsze znajdzie takie miejsce. Weszła w mrok tego miejsca depcząc trupa lwa. Silna i nieujarzmiona, nie bała się niczego a już na pewno nie martwych. Wysunęła swoje nienaturalnie długie szpony i przesunęła nimi po skalnej ścianie kanionu. Wydały nieprzyjemny, zgrzytliwy odgłos, który poniósł się echem.

Agrayanelle

<Podskoczyła xD> <Położyła uszy po sobie> <Wlazła do kanionu, zakryła łapką oczy na widok kadawera> Blee... <powiedziała z odrazą, zaczęła go trącać pazurem xD>

Agresja

Odwróciła się zdumiewająco szybko jak na wiek i rozmiary. Obnażyła kły ze złością, jednak widząc, że to "tylko" lwiątko obrzuciła je nienawistnym spojrzeniem a następnie wskoczyła na kamień. Jeden z wielu leżących w tym miejscu. Potem na następny i kolejny. Niejednokrotnie z furią strącała albo rozgniatała kości leżące na głazach.

Agrayanelle

<Patrzyła na lwicę uważnie, skrobała się za nią po kamieniach> <Po jakimś czasie przysiadła na głazie, by trochę odpocząć>

Agresja

Zeskoczyła z głazu i zatrzymała się nagle strzygąc uszami czujnie. W młodości wielokrotnie tu była. Zresztą, jej młodość jeszcze nie minęła.
Nadstawiła ucha wpatrując się uporczywie w ciemność. Całe jej ciało zesztywniało jakby nasłuchiwało tego odgłosu. I znowu... "Skrob, skrob". Ciche skrobanie pazurów na kamieniach. "trzask, skrob". Coś rozłupało kość. W ciemności, w znacznej odległości od niej rozbłysła para żółtych, lwich ślepi. Może to tylko jej się tak wydawało ? W końcu koryto rzeki G'rd nie jest do końca zwykłe...

Agrayanelle

<Nastawiła uszu> <Spojrzała na Agrejsę badawczo, zeskoczyła z głazu i zatrzymała się obok niej> Psze pani, co to?

Agresja

-Spłodzeni wśród krzyku ciszy
Zrodzeni z ciemności i mroku
Naszych kroków nikt nie usłyszy
Bezcielesne zjawy gotowe do skoku - wyszeptała cicho, sykliwie, szyderczo. Lwie oczy wpatrywały się w nią ze złością. Ba ! Furią, ale cokolwiek tam było, cofnęło się i znikło w ciemnościach. Agresja odwróciła się do lwiątka zmrużywszy oczy ze złością.
- Życie ci nie miłe? - syknęła wysuwając swoje wielkie pazury i postępując krok ku Agray. - To nie jest miejsce dla lwiątek - powiedziała do niej ze złością. jej ogon drgnął jedynie ledwo zauważalnie.

Agrayanelle

Oj, Pani <powiedziała grzecznie> Mnie to fascynuje, jak jajka Ravena, czy kogoś tam, ma takie w podpisie i smoki się z nich wykluwają ^^ <zaczęła gadać głupoty> <spojrzała na jej pazury> Ej! <krzyknęła, pokazała jej zębiska xD>

Agresja

Patrzała na nią z ogniem w ślepiach, wysunęła pazury również u drugiej łapy i obnażyła kły. Stuliła uszy po sobie.
- Precz - powiedziała i zeskoczyła z kamienia. Ruszyła dalej przed siebie.

Agrayanelle

Szop precz! <krzyknęła> xD